MICHAEL PICARTUS
geb. 29. September 1574 in Nürnberg
gest. 3. Juli 1620 in Altdorf
![]() |
Professor der Poetik und Metaphysik in Altdorf. Galt als einer der gelehrtesten Männer seiner Zeit. Er hat sich vor allem um die Aristotelischen Studien verdient gemacht.
Hauptschriften: Isagoge in Lectionem Aristotelis, Nürnberg 1605, auch Altdorf 1660 u. 1666; Organum aristotelicum, Leipzig 1613; In politicos libros Aristotelis, 1615, auch 1659; Idea hominis (zus. mit anderen Schriften), in: Philosophia altdorfina (ed. Feller), Nürnberg 1644; Periculorum criticorum liber singularis, Altdorf 1608, auch Helmstedt 1663; (ed.), Nicolai Taurelli,... de Mundo et coelo discussionum metaphysicarum et physicarum libri IV adversus Franc. Piccolomineum,... aliosque peripateticos. Editio nova, Amberg 1611; (ed.), Oratiuncula Qua Reverendissimum et Serenissimum Principem Ac Dominum Dn. Joh. Sweighardum ... Nomine Academiae publico Excepit, Nürnberg 1613.