JOHANNES HEINRICH URSINUS
geb. 26. Januar 1608 in Speier, gest. 1667 in Regensburg
![]() |
Gelehrter Humanist und Superintendent zu Regensburg. Er hat sich um die orientalischen Wurzeln der abendländischen Philosophie bemüht, daneben eine Enzyklopädie des scholastischen Wissens geschrieben.
Hauptschriften: Musagetes, seu de studiis recte instituendis consilium, Regensburg 1656, auch Nürnberg 1659 und Leipzig 1678; Atrium Latinitatis sive Commentarius locuples in Januam Comenianam, Frankfurt 1657; Progymnastices oratoriae epitome, praxin grammaticam, dialecticam, rhetoricam, Nürnberg 1659; Analecta rhetorica sive progymnasmata sacrae profanaeque eloquentiae libri II, Nürnberg 1660; De Zoroastre Bactriano, Hermete Trismegisto, Sanchoniathone Phoenicio eorumque scriptis et aliis contra Mosaicae scripturae antiquitatem exercitationes familiares, Nürnberg 1661; Epitome metaphysicae, Nürnberg 1664; Compendium Topicae generalis, Nürnberg 1664; Compendium Logicae Aristotelicae, Regensburg 1664; Encyclopaedia scholastica sive artium, quas vocant liberalium prima rudimenta, Nürnberg 1665; De fortuna, Christophorus Ursinus ad panegyrin solemnem qua Johannes Brunnemannus viro Christiano Wildvogeln publ. collaturus, humanitate invitat, Frankfurt 1668.
Literatur: Johannes Henricus Ursinus, Autobiographischer Lebenslauf, Regensburg 1666; Neudr. von H. W. Wurster (Hg.), in: Zeitschrift für bayerische Kirchengeschichte 51, Nürnberg. 1982, S. 73 105.